تناولی مجذوب شیرهای پر یال و کوپال نشد

به گزارش ایسنا، مراسم اختتامیه نمایشگاه «پرویز تناولی و شیرهای ایران» عصر امروز (۴ شهریورماه) در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد.

در ابتدای این مراسم فیلم «نقطه و شیر» به کارگردانی سروناز علم‌بیگی به نمایش درآمد. در این فیلم مستند که روای آن پرویز تناولی است به دوره‌های زندگی این هنرمند مجسمه‌ساز می‌پردازد.

تناولی در این فیلم به ساخت مجسمه‌ی از بیستون افتاده فرهاد، اولین آتیله‌اش با نام «کبود»، الهام‌گیری از اشکال وسایل رمالی، استفاده از قفل در آثارش، ساخت مجسمه‌های «هیچ» و توجه به شیر در آثارش اشاره کرد. پرویز تناولی در بخشی از این فیلم می‌گوید: هربار شیری می‌سازم ذهنم به پرواز درمی‌آید.

سپس گوهر همایون‌پور –روانکاو و نویسنده- مطلبی را با عنوان «در جست‌وجوی شیرهای از دست رفته» که برای پرویز تناولی و «نگاه متفاوت او به شیرهای ایرانی» نوشته بود، خواند.

همایون‌‍پور بیان کرد: ما ملت ایران برای شیرهای ایرانی میزبان خوبی نبودیم و سرنوشت مشابه برای شیرهای نمادین ما نیز در پیش است. تناولی نگاه متفاوتی به شیرهای ایرانی دارد که این نگاه نطفه در انتخاب‌های اولیه‌ش دارد. مجسمه فرهاد کوهکن الگوی قهرمانی ضد قهرمانی است. ما دنبال قهرمانانی هستیم که نشان از شیرهای باعظمت دارند در حالیکه همه قهرمان‌های ما از پا افتاده‌اند و تا جایی که پذیرای این نوع قهرمان نباشیم باید سرزمین بدون شیر یا بدون قهرمان را تحمل کنیم. قهرمان و الگوی تناولی ضد قهرمان است زیرا توان افتادن دارند.

او ادامه داد: شیر ایرانی از ما روی‌ گردانده زیرا تحمل ضد قهرمانی‌اش را نداریم. شیرهای تناولی نحیف، ضعیف، قفل‌زده و بی یال وکوپالند. او می‌داند در صورتی می‌توانیم قهرمان داشته باشیم که سقوط‌کرده را ارج بنهیم. او با تجلیل از شیرهای غیرآرمانی موجبات تغییرات اساسی و ضروری را در ناخودآگاه ما فراهم کرده است.

همایون‌پور تاکید کرد: تنها فرصت ما برای بازیابی فرانسلی شیرهای از دست‌رفته، جست‌وجوی آن‌ها در درون خودمان است. تناولی مجذوب شیرها پر یال و کوپال قاجاری نمی‌شود بلکه مجذوب شیرهای بی یال و کوپال عشایری می‌شود.

این روانکاو تاکید کرد: ماشیران قدرتمند و آرمانی را ارج می‌نهیم و هرچه اینکار را کنیم، شیرهای ایرانی کمتر و کمتر می‌شوند. بیایید مانند تناولی میزبان بهتری برای آن‌ها باشیم. ما به این شیرها احتیاج داریم به خاطر قلب کوچکی که در سینه آن‌ها می‌تپد.‌

در ادامه بخش‌های منتخبی از پروژه «کارگاه قصه‌گویی شهرزاد» برای حاضران پخش شد. در این کارگاه از نوجوانان خواسته بودند پس از بازدید از نمایشگاه «پرویز تناولی و شیرهای ایران» داستانی را در این‌باره تعریف کنند.

در بخش‌ بعدی این مراسم تندیس تناولی –فرزند این هنرمند و مدیر موزه پرویز تناولی- اظهار کرد: بازخوردهای خارجی، از تصور ما خارج بود. طبق مکاتبات بین‌المللی که داشتیم تاکنون نمایشگاهی که هنر معاصر را با هنر باستانی ادغام کند نداشته‌ایم. بسیاری از موزه‌ها علاقه نشان دادند که این نمایشگاه سفر کند. این اولین بار است یک هنرمند روی یک حیوان کار کرده و نمایشگاهی با محوریت یک حیوان برگزار شده است.

او ادامه داد: مقاله‌های زیادی در رسانه‌های مختلف خارجی و داخلی درباره این نمایشگاه نوشته شده است.

تندیس تناولی همچنین خبر داد که تمامی فیلم‌های قصه‌گویی کارگاه «شهرزاد» از هفته آینده در موزه هنرهای معاصر تهران به نمایش درخواهد آمد.

سپس سخنرانی ضبط شده مراد طاهباز، بنیان‌گذار موسسه حیات‌وحش میراث پارسیان پخش شد.

در ادامه با پخش بخش‌هایی از مراسم افتتاحیه، مهرداد مهدی و آسو کوهزاده با آکاردئون و ویولن به اجرای زنده موسیقی پرداختند.

به گزارش ایسنا، نمایشگاه «پرویز تناولی و شیرهای ایران» ۱۱ تیرماه در موزه هنرهای معاصر تهران افتتاح شده بود، پیش از این تناولی درباره این رویداد گفته بود: «این نمایشگاه یکی از رویاهای ۵۰ سال گذشته من بود. از همان زمان که با اهمیت «شیر» در فرهنگ ایران آشنا شدم، کارم را با شمایل حضرت علی (ع) و شیر آغاز کردم و بعد به منابع دیگری برخوردم که اهمیت شیر را در فرهنگ ایرانی به من بیشتر نشان داد.

او ادامه داد: هیچ‌گاه از تحقیق درباره شیر فروگذار نکردم و به هر موزه و مکانی که رفتم، در این زمینه پژوهش کردم. نقش شیر از آیین‌های باستانی ما تا امروز وجود داشته است و حیف بود از نظر جوان‌های ما پنهان بماند و اثرگذار نباشد.

تناولی گفت: من هرچه در هنرم برداشت کردم، در این کشور بوده است. منابع الهام این کشور آنقدر غنی است که من به سطح کار هم نرسیدم، چه برسد به عمق. ما دو نماد خیلی باستانی داریم که جاودانه مانده‌اند؛ شیر و سرو. هیچ فرهنگ دیگری را نمی‌شناسم که نمادهایش اینقدر مستمر، دائمی و زنده باشند.»

انتهای پیام