قانون سه ثانیه در رانندگی

قانون سه ثانیه در رانندگی

یکی از مشکلاتی که رانندگان تازه کار همیشه با آن مواجه هستند، این است که نمی دانند مقدار دقیق فاصله با خودرو جلویی باید چقدر باشد. راننده ها باید همیشه حواسشان به خودروی جلویی باشد؛ تا بتوانند در مواقع لازم توقف کنند، سرعتشان را کم کنند یا در صورت بروز حوادثی نظیر ریزش کوه در جاده از بروز حادثه برای سرنشینان خودرو جلوگیری کنند.
با توجه به اینکه سرعت و شرایط جاده دو عامل اساسی در تعیین میزان فاصله هستند، نمی توان به پرسش بالا جواب قطعی داد. اما در شرایط عادی، برای تعیین فاصله مناسب با خودروی جلویی از قانون سه ثانیه استفاده می شود.

فاصله طولی ایمن فاصله‌ای است که راننده یک خودرو، در حین رانندگی می‌بایست با وسیله نقلیه جلویی حفظ کند. حفظ این فاصله برای اجتناب از تصادفات جلو به عقب ضروری است؛ چرا که در صورت توقف ناگهانی وسیله نقلیه جلویی، زمان کافی را برای توقف فراهم خواهد ساخت. در آب و هوای برفی و بارانی، این فاصله بیشتر خواهد بود. این فاصله در اصطلاح جهانی Two-second rule نامیده میشود

قاعده کلی برای رعایت فاصله با اتومبیل جلویی وجود ندارد. اما استفاده از دو روش یک طول اتومبیل و دو ثانیه متداول‌تر است.
روش یک طول اتومبیل
در این روش به ازای هر ۱۵ کیلومتر در ساعت سرعت، باید به اندازه یک خودرو (حدوداً ۶ متر) از خودرو جلویی فاصله را حفظ کرد. این فاصله در شرایط نامساعد جوی یا سرعت‌های بالا، می‌بایست افزایش پیدا کند.
روش دو ثانیه
برای استفاده از این روش ابتدا می‌بایست یک نشانه ثابت در جاده (مثلاً درخت یا تیر چراغ برق) در نظر گرفته شود. زمانی که اتومبیل جلویی از آن نشانه عبور کند، می‌بایست دو ثانیه طول بکشد تا اتومبیل عقبی به آن برسد. برای اندازه‌گیری دو ثانیه می‌توان از شمارش یک‌هزار و یک، یک‌هزار و دو استفاده نمود. چنانچه زمان کمتری طول بکشد که خودرو عقبی به نشانه برسد، نشان‌گر آن است که فاصله کمتر از فاصله ایمن است.
استفاده از این روش، علمی‌تر و دقیق‌تر است و در همه سرعت‌ها می‌توان از آن استفاده نمود. اما در انتخاب نشانه می‌بایست توجه نمود که در میدان دید راننده باشد و باعث بر هم خوردن تمرکز راننده نشود.

قانون سه ثانیه چیست؟

قانون سه ثانیه، راهی ساده برای اطمینان از این نکته است که فاصله خودروی شما با خودروی جلویی مناسب است. یک نقطه ثابت در مسیر خودروی جلویی تان را در نظر بگیرید، مثلاً تابلوی راهنمایی یا یک ساختمان. اگر قبل از اینکه تا سه بشمارید به آن نقطه رسیدید، فاصله شما با ماشین جلویی کمتر از میزان لازم است و باید فاصله تان را بیشتر کنید.
از این قانون می توانید برای تنظیم فاصله ایمن در مسیرهای خشک و مستقیم استفاده کنید. اما اگر در مسیرهای خیس و یخ زده یا پرپیچ و خم رانندگی می کنید یا دیدتان محدود است، باید میزان فاصله تان را کمی بیشتر کنید. همچنین اگر در مسیرهای ناهموار رانندگی می کنید، برای متوقف کردن خودرو به فضای بیشتری احتیاج خواهید داشت زیرا هر لحظه ممکن است خودروی جلویی شما ترمز کند یا بلغزد.

نکته دیگر اینکه، یک راننده خوب باید همیشه حواسش به اطرافش باشد و فضای کافی برای توقف در مواقع ضروری و اتفاقات غیرمنتظره را همیشه حفظ کند. هنگام رانندگی در خیابانی با مسیرهای فرعی متعدد هم باید بتوانید پیچیدن و دور زدن راننده جلویی را پیش بینی کنید. موقع نزدیک شدن به چهار راه هم باید حواستان باشد که هر لحظه ممکن است خودرو جلویی به خاطر زرد شدن چراغ ترمز کند. در پیچ های تند هم باید فاصله تان با خودرو جلویی به قدری باشد که راننده آن بتواند به راحتی و بدون برخورد با خودروی شما بپیچد.
گاهی اوقات حفظ فاصله لازم با خودروی جلویی، شکایت و بوق های آزاردهنده خودروهای عقبی را به همراه دارد. در این گونه موارد فقط کافی است به رانندگی ایمن و حفظ سلامتی خودتان و سایر سرنشینان خودرو فکر کنید.